NC CUT19

“อื้อ...อ๊าา”ฝ่ามือใหญ่เริ่มบีบเค้นคลึงสะโพกมนและเอวบางอีกครั้งก่อนจะแตะลิ้นของตัวเองลงบนหัวนมสีคล้ำของอีกฝ่ายอย่างแผ่วเบา สัมผัสร้อนที่เหมือนเยลลี่นุ่มๆกำลังครอบครองยอดอกของเขาอยู่นั้นทำเอาเผลอร้องครางออกมา มาร์คทั้งดูดและเลียจนแบมแบมรู้สึกเสียววูบวาบ เขาปล่อยมือที่จับเสื้อไว้อยู่นั้นมาขยุ้มเข้าที่กลุ่มผมนิ่มสีเข้มอีกทั้งยังหอบหายใจแรงเพราะแรงอารมณ์

มาร์คยืนขึ้นเต็มความสูงก่อนจะเข้ามาประกบจูบอีกครั้งโดยที่ฝ่ามืออีกข้างก็ลูบไล้ช่วงล่างของแบมแบมผ่านเนื้อผ้ายีนส์ไปด้วย ร่างเล็กครางอืมออกมาในลำคอก่อนที่มาร์คจะเร่งมือที่ลูบไล้อยู่นั้นให้เร็วขึ้นจนอวัยวะภายในเริ่มแข็งขืนขึ้นมา

“อื้อ...ฮึก อ๊ะ...อ๊ะ อ๊ะๆๆ”แบมแบมเผลอครางออกมาเสียงดังจนมาร์คต้องเอื้อมมือไปปิดปากเอาไว้ เขาค่อยๆถอดกางเกงของร่างเล็กออกช้าๆก่อนจะล่นมันลงไปกองที่ขา มือหนาเลื้อยลงไปในกางเกงชั้นในของอีกคนก่อนจะสัมผัสเข้ากับแก่นกายเล็กที่เริ่มชูชัน มาร์คใช้หัวแม่มือบดคลึงส่วนหัวของอวัยวะเพศที่เริ่มมีน้ำใสปริ่มออกมาแล้วเปลี่ยนมาเป็นรูดรั้งทำอย่างนี้สลับกันไปจนอีกคนแทบยืนต่อไม่ไหว แบมแบมโอบแขนกอดไหล่กว้างไว้แน่นพลางซุกหน้าลงไปด้วย มาร์คเร่งมือให้จังหวะที่ในรูดรั้งมากขึ้นก่อนจะหยุดมือไป เขาเปลี่ยนมาถอดกางเกงของตัวเองที่เกะกะออกแล้วโยนมันไปที่โซฟาเล็กๆภายในห้องลองเสื้อ จนร่างสูงเหลือเพียงชั้นในตัวเดียวแต่แล้วก็กลับกลายเป็นมาร์คที่เปลือยทั้งตัวคนแรก

แบมแบมไม่กล้ามองมาตรงๆจึงทำให้ต้องเสหน้าไปทางอื่นแต่ถึงยังไงเขาก็ยังรู้สึกและรับรู้ถึงมันอยู่ดี

“เลือกเอาระหว่างนั่งกับยืนจะเอาแบบไหน”เสียงทุ้มเอ่ยออกมาถึงทางเลือกที่แบมแบมต้องเลือก ถ้าเป็นไปได้เขาไม่อยากจะเลือกสักอย่าง

“ตะ...ตามใจคุณมาร์คครับ”

“มาร์คเบื่อนั่งเอาแบบยืนก็ดี”ว่าจบร่างสูงก็ตรงมาประชิดตัวอีกครั้งก่อนจะเคลื่อนมือลงไปที่ส่วนอ่อนไหวข้างล่างผ่านเนื้อผ้า ลูบวนและเค้นคลึงจนน้ำใสปริ่มซึมออกมา

“แต่ถ้ายืนมันก็จะใส่ได้ลึกหน่อย”

“อ๊ะ...อึก อาา..า”

“ก็จะเสียวมากหน่อยเหมือนกัน”

“อ๊ะ!!”เรียวนิ้วชี้และนิ้วกลางถูกสอดเข้าไปภายในพร้อมกันโดยที่มาร์คแหวกกางเกงชั้นในตรงหว่างขาออก เขาหมุนควานไปทั่วความอ่อนนุ่มที่โอบรัดและตอดตุบๆอย่างค่อยเป็นค่อยไปพร้อมกับสอดเข้าออกไปด้วย ขาข้างหนึ่งของแบมแบมถูกจับมาพาดไว้ที่แขนแกร่งก่อนที่มาร์คจะก้มลงไปดูดดึงยอดอกอีกครั้งจนมันบวมช้ำและชุ่มไปด้วยน้ำลาย

“อยากได้มากกว่านี้มั้ย”

“อยาก อ๊ะ...แบมต้องการ อื้อห์ มากกว่านี้”ยิ่งถูกปลุกเร้าอารมณ์แบมแบมก็เริ่มถูกชักจูงต่อไปอย่างง่ายดาย ร่างสูงกระตุกยิ้มร้ายก่อนจะดึงนิ้วที่ฉ่ำเยิ้มไปด้วยของเหลวสีใสภายในช่องทางรักออกมาก่อนจะนั่งลงยองพร้อมกับดึงชั้นในและกางเกงยีนส์แสนเกะกะเหล่านี้ออกและจับขาข้างเมื่อกี้ของแบมแบมมาพาดไว้ที่ไหล่แทน

“มาร์คเป็นโรคจิตแบมรู้ใช่มั้ย”แบมแบมพยักหน้ารัวๆ สายตาฉ่ำเยิ้มของเขากำลังทอดมองไปที่คนตัวสูงที่ตอนนี้ก็เงยหน้ามองเขาอยู่ด้วยเหมือนกัน “แล้วเคยได้ยินมั้ยล่ะ...”

“...อะไรครับ”

“ว่ามีเซ็กส์กับโรคจิตน่ะมันเร้าใจกว่าคนธรรมดาตั้งเยอะ”

“อ๊าาา!! ซี๊ดด...มาร์ค มะ...อ๊ะ!”แบมแบมส่ายหัวไปมาพร้อมกับดิ้นพล่านหนีเรียวลิ้นร้อนเริ่มบุกรุกเข้าที่ช่องทางเร้นลับอย่างเอาเป็นเอาตาย ร่างสูงรัวลิ้นก่อนจะออกแรงดูดอย่างแรงจนคนตัวเล็กหน้าเชิดเพราะความกระสันที่แล่นแปรดไปทั้งตัว เขาห่อลิ้นให้แข็งก่อนจะสอดแทรกเข้าไปในรูอ่อนนุ่ม แรงตอดรัดยิ่งที่ทำให้มาร์คได้ใจผงกหัวดันลิ้นเข้าออกจนคนตัวเล็กกระตุกเกร็ง

“อ๊ะ! ฮึก...ฮือ พอ...พอแล้ว ไม่เอาแล้ว ฮืออ”ร่างเล็กร้องไห้ออกมาเพราะความเสียวซ่านที่ทนต่อไปแทบไม่ไหว เสียงหวานที่สะอื้นออกมาทำเอามาร์คนิ่งค้างไปชั่วขณะก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหวานที่แดงก่ำและเปื้อนไปด้วยน้ำตา

“ร้องอีกสิ...”

“ฮึก ฮื่อๆๆ พอแล้ว...พอแล้ว”แบมแบมบอกอีกคนทั้งน้ำตาเสียงแผ่ว ดวงตาคมที่มองเขาเปลี่ยนไปจนเริ่มรู้สึกใจหวิวขึ้นมา นานแค่ไหนแล้วที่ไม่ได้เห็นมาร์คมองเขาแบบนี้คงตั้งแต่เริ่มคบกันช่วงแรกๆจนถึงตอนนี้ได้ รอยยิ้มน่ากลัวถูกเหยียดออกมารู้สึกพอใจที่ได้เห็นคำขอร้องและน้ำตาของร่างเล็กอีกครั้ง มันยิ่งโหมกระพืออารมณ์ให้พลุ่งพล่านมากกว่าเดิม

พรึ่บ!

“มาร์ค ฮึก...มาร์คจะทำอะไร”ร่างเล็กถามขึ้นเมื่อเขาถูกจับพลิกให้หันหน้าเข้าหากำแพง ร่างสูงจับแก่นกายพองโตของตัวเองมาถูไถที่ร่องก้นขาวเนียนพร้อมกับครางต่ำกระเส่าออกมา

“เอาแบมไง”

“อื้อ...”

“ต้องยืนให้ไหวเข้าใจมั้ย”ยังไม่ทันที่แบมแบมจะได้ตอบกลับมาร์คก็กดส่วนหัวเข้ามาในช่องทางคับแคบ ใบหน้าหวานเชิดขึ้นพลางกัดปากเสียแน่นเมื่อความใหญ่โตเริ่มแทรกเข้ามาเติมเต็มให้กับเขาอีกครั้ง มาร์คสอบสะโพกเข้าออกเบาๆเพื่อให้ความผนังอ่อนนุ่มโอบรัดเขาได้ทั้งตัว

“อา...”เขาครางออกมาอย่างสุขสมเมื่อทางรักสีหวานนั้นตอดรัดดีไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด ฝ่ามือใหญ่ทั้งสองข้างจับสะโพกเอาไว้มั่นก่อนจะกระแทกเข้าออกจนคนตัวเล็กเคลื่อนไปข้างหน้า แบมแบมเกาะกำแพงเพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยวของตัวเองไว้แน่นเมื่อแรงที่ถูกคนตัวสูงโถมใส่มันเริ่มมีมากขึ้น

“อ๊าา! อ๊าา! อึ๊...อื้อห์”

“...อ่ะ อ่ะ ซี๊ดดด ฮึ่มม...แบมแบม”เสียงทุ้มคำรามออกมาอย่างหนักเพราะรู้สึกเสียวซ่านแล่นไปทั่วทั้งร่างกาย มาร์คโน้มตัวลงมาจูบที่แผ่นหลังเนียนโดนที่ช่วงล่างยังคงสอดใส่ไม่หยุดยั้ง ฝากรอยรักสีจางๆไว้ทั่วก่อนจะยืดตัวเต็มความสูง

“มาร์ค...อ้ะ...อ้ะ! อ๊าาา”

เสียงหอบและเสียงกัดฟันของร่างสูงไม่ได้ต่างอะไรกับสัตว์ป่าที่ดุร้ายเลยสักนิดและมันก็ยิ่งเพิ่มให้อารมณ์ของแบมแบมมีมากขึ้น มาร์คซอยสะโพกถี่ยิบก่อนจะรีบชักแก่นกายออกไปอย่างรวดเร็วจนความโหวงเริ่มเข้ามาแทนที่ เขาจับร่างบางให้หันหน้ามาเผชิญกับเขาตรงๆก่อนจะจับอุ้มขึ้นและเสียบแก่นกายเข้าไปรวดเดียวจนสุดลำจนโคนอัดกระแทกเข้ากับทางเข้านุ่มนิ่มอย่างแรง แบมแบมผวารีบทั้งกอดไหล่กว้างและเกี่ยวขาตัวเองเอาไว้กับสะโพกแกร่งยามที่เริ่มแร่งจังหวะสอดใส่อีกรอบ เขาอัดกระทุ้งย้ำๆจนส่วนปลายของแก่นกายกระแทกเข้ากับจุดกระสันเข้าเต็มๆ

“อ๊าาา!! อ๊าาา!! คนใจร้าย คะ...คน  อึ๊ๆๆ! อื้อออ...อ๊าห์ แรง...แรงกะ...เกิน”มาร์คไม่ฟังเสียงร้องของร่างเล็กเขาอัดกระแทกทุกครั้งจี้เข้าจุดกระสันอย่างตั้งใจให้อีกฝ่ายทรมานซ้ำๆไม่คิดจะปราณีแต่อย่างใด เสียงเฉอะแฉะดังไปทั่วทั้งห้องเพราะน้ำหล่อลื่นจากภายในช่องรักอ่อนนุ่มทุกครั้งที่สอดเข้าออก ฝ่ามือหนาขย้ำเข้าที่แก้มก้นอย่างแรงจนขึ้นสีแดงตามรอยนิ้วมือทั้งห้านิ้ว

“ซี๊ดดด...ซี๊ดด อ๊าๆๆ! มาร์ค...เบาหน่อยได้มั้ย”

“อืม...เบาก็ไม่มัน...น่ะสิ อา...”เขาตอบกลับไปเสียงกระเส่าไม่แพ้กัน ความรู้สึกเสียวซ่านแล่นไปทั่วสันหลังจนถึงแก่นสมอง เสียงครางทุ้มต่ำดังประสานแผ่วเบาไปกับเสียงครางหวานแหลมของแบมแบม มาร์คอัดสะโพกดังสวบก่อนจะดันให้คนตัวเล็กแผ่นหลังแนบชิดไปกับกำแพงมือข้างหนึ่งก็อยู่ไม่สุขเลื่อนไปลูบที่หน้าท้องแบนให้รู้สึกสยิวเล่นก่อนจะเปลี่ยนมาเป็นบดคลึงที่ยอดอกจนแข็งเป็นไต แบมแบมเชิดตัวขึ้นก่อนจะคว้าที่ท้ายทอยของอีกคนให้มารับจูบของตัวเอง รสหวานภายในโพลงปากยิ่งมอมเมาคนตัวสูงให้อยู่ในห้วงของราคะเกินกว่าจะดึงตัวเองให้ออกมา

“อ๊ะ...อ๊ะ อ๊าห์! อ๋าาา”

“ซี๊ด...อื้มม”

“มาร์ค...อ๊ะ อ๊าาา จะ..จะเสร็จรึยัง”

“ยัง...”

“แต่...แต่แบมจะไม่ไหวแล้ว ฮ่ะ...อ๊ะ...อ๊ะ”แบมแบมพูดออกมาเสียงติดๆขัดๆ ตัวบางกระเพื่อมขึ้นลงทุกครั้งเมื่อร่างสูงกระแทกแก่นกายเข้ามาจนสุดลำและถอนออกไปและใส่เข้ามาอีกครั้งจนสุดอย่างเคย ร่างกายอ่อนระทวยไปหมดแทบไม่มีแม้แต่แรงจะกอดคอของอีกคน

“ทนหน่อย”

“แต่แบม...แต่แบม ฮ่ะ! อ๊าา!...อ๊าา! เบา...เบา ฮื่ออ”

“อยากให้เบาก็ครางออกมาดังๆสิ”

“ทะ...ทำไม่ได้”มาร์คยิ้มร้ายออกมาเมื่อได้ยินเสียงหวานตอบเขากลับ ฝ่ามือใหญ่จับแก้มก้นทั้งสองข้างให้แยกออกกว้างพร้อมกับเร่งสะโพกเข้าออกรัวๆทำให้ปลายมนของอวัยวะเพศกระแทกโดนปุ่มกระสันบ้างไม่โดนบ้างสลับกันไปแต่ความรู้สึกมันชั่งเสียวซ่านทรมานดีเสียเหลือเกิน

“อ๊าาาา!!!”

“ร้องดังไปแล้ว”มาร์คพูดห้ามอีกคนเมื่อเสียงหวานร้องออกมาลั่นเพราะการกระแทกครั้งสุดท้ายอัดเข้าปุ่มเสียวเข้าเต็มๆ จนทั้งสองได้ยินเสียงต็อกแต๊กของส้นรองเท้าที่กำลังเดินเข้ามาใกล้หน้าห้องลองเสื้อของพวกเขาทั้งสอง

ก๊อกๆๆ

“คุณลูกค้าเป็นอะไรรึเปล่าคะ”

ก๊อกๆๆ

“เกิดอะไรขึ้นข้างในนั้นคะ”พนักงานสาวที่เป็นออกมาต้อนรับและดูแลทั้งมาร์คแล้วก็แบมแบมตั้งแต่ตอนแรกถามออกไปด้วยความเป็นห่วงเมื่อเธอได้ยินเสียงร้องเข้าก็กลัวว่าจะเกิดอะไรไม่ดีขึ้น

มาร์คหยุดสอดใส่ไปแล้วแต่ความรู้สึกของเขาชั่งนิ่งเฉยต่างจากแบมแบมที่กลัวจนหัวใจเต้นแรง เหงื่อแพรวพราวผุดขึ้นตามกรอบหน้าหวานพร้อมกับจ้องไปที่ประตูที่ลงกลอนไว้อย่างดีแล้วด้วยความรู้สึกหวาดหวั่น

“ตอบไปสิ”

“...”

“ว่าเราไม่ได้เป็นอะไร”มาร์คสั่งก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปกดจูบที่พวงแก้มอิ่มเอิบและสันกรามไล่ต่ำมาที่ลำคอบางและแผ่นอกที่ตอนนี้ตรงกลางของมันกระเพื่อมอย่างรวดเร็วตามจังหวะการเต้นของหัวใจ

“มะ...ไม่มีอะไรครับ”เสียงหวานตอบกลับไปอย่างแหบแห้ง

“แต่เมื่อกี้ดิฉันได้ยินเสียงคุณลูกค้าร้อง ไม่ได้เป็นอะไรจริงๆใช่มั้ยคะ”

“ไม่ครับ...ไม่ได้เป็น...อะไร”แบมแบมพยายามตอบกลับไปไม่ให้เสียงสั่นเมื่อคนตัวสูงเริ่มสอดแทรกแก่นกายอีกครั้งในจังหวะที่เชื่องช้า เนิบนาบ และโลมเลียมาที่ยอดอกทั้งสองข้างของเขาอย่างหิวกระหายราวกับเป็นเด็กทารกแรกเกิด

“มีปัญหาอะไรก็เรียกดิฉันได้นะคะ”

“คะ...ครับ อ๊า...”เสียงร้องในตอนท้ายเล็ดลอดออกมาแผ่วเบา เมื่อได้ยินเสียงส้นสูงที่เริ่มเดินออกไปไกลแล้วมาร์คก็กระแทกเข้าออกให้แรงมากขึ้นแต่ยังเชื่องช้าอยู่จนแบมแบมรู้สึกเหมือนตัวเองจะตายเสียให้ได้

“ตื่นเต้นดีใช่มั้ยล่ะ”

“ไม่...ไม่ตื่นเต้น”

“งั้นหรอ”

“อึ๊!”สะโพกหนากระแทกเข้ามาอย่างแรงหนึ่งครั้งจนแบมแบมเผลอร้องออกไปก่อนจะบดอัดอย่างแสนป่าเถื่อนจนร่างบางสั่นกระเพื่อมขึ้นลงอีกรอบ มาร์คกระทุ้งหนักๆจนร่องก้นที่เสียดสีกับเอ็นร้อนเป็นสีแดงระเรื่อ ใบหน้าหวานเริ่มกลับมาดูเย้ายวนอีกครั้งจนมาร์คยากเกินจะห้ามใจ

“ฮ้ะ!...อ๊ะๆๆ...อ๊าาา มาร์ค...มาร์ค”

“เป็นยังไง...มีอะไรกับคนโรคจิตน่ะ...หืม”

“สะ...เสียว เสียวไปทั้งตัวเลย อ๊าาา...อื้มมห์”

“แล้วจำไว้นะ...”

“อึก อื้อ...อื้อห์ๆๆ! อ๊ะ...อ๊ะ มันจะ...มัน ฮึก...”ตอนนี้สติของเขาแทบไม่อยู่กับเนื้อกับตัวอีกแล้ว ยิ่งมาร์คบดอัดแก่นกายเข้ามาจนลึกก็เหมือนดึงความรู้สึกนึกคิดของแบมแบมออกไปด้วยเหมือนกัน นี่สินะที่เรียกว่ามีอะไรกับโรคจิตของจริงมันเร้าใจเสียเหลือเกิน ถึงจะรู้มาตั้งแต่ครั้งแรกแล้วว่ารสเซ็กส์ของมาร์คมันสุดยอดมากแค่ไหนมันเป็นเหมือนสารเสพติดที่ทำให้แบมแบมติดมันงอมแงมอยากที่จะทำการบำบัดให้หายขาดและคิดที่จะเสพติดมันไปแบบนี้เรื่อยๆ

“ไม่มีใครทำแบบนี้กับแบมได้แบบมาร์คอีกแล้ว”

           เขาเชื่อแล้ว...เขาเชื่อทุกอย่างที่มาร์คพูด